İvermektin: Nedir, Nasıl Kullanılır, Yan Etkileri

İvermektin, insanlarda ve hayvanlarda paraziter enfeksiyonların tedavisinde kullanılan bir ilaçtır, ancak COVID-19 gibi viral hastalıklarda etkili olduğuna dair kanıt bulunmuyor ve yanlış kullanımı ciddi sağlık riskleri oluşturabilir.

İvermektin Nedir?

İvermektin, başta solucanlar olmak üzere çeşitli parazitlerin neden olduğu enfeksiyonları tedavi etmek için kullanılan bir ilaçtır. İnsanlarda strongyloidiazis (bağırsak paraziti) ve onkosersiyazis (nehir körlüğü) gibi hastalıkların tedavisinde FDA onaylıdır. Hayvanlarda ise sığır, at, köpek gibi canlılarda iç ve dış parazitlere karşı kullanılır. İvermektin, parazitlerin sinir ve kas sistemlerini felç ederek etki gösterir.

İnsanlar için olan formu reçeteli tablet veya krem şeklinde bulunurken, hayvanlar için olan versiyonları (enjeksiyon, macun vb.) insan sağlığına zararlıdır. Özellikle COVID-19 tedavisinde kullanımı bilimsel olarak desteklenmemekte ve yetkili kuruluşlar tarafından uyarılmaktadır.

İvermektin Nasıl Kullanılır?

Tablet formu, aç karnına (yemekten 2 saat önce veya sonra) bir bardak su ile alınmalıdır. Dozaj, hastalığa ve vücut ağırlığına göre doktor tarafından belirlenir.

Topikal krem/losyon ise uyuz, rozasea gibi cilt sorunlarında direkt etkilenen bölgeye uygulanır.

Kesinlikle veteriner ilacı olan ivermektin kullanılmamalı. Hayvanlar için üretilen formüller, insanlarda zehirlenmeye veya ölüme yol açabilir.

Hamileler, emziren anneler, karaciğer hastaları veya belirli ilaçları (kan sulandırıcılar gibi) kullananlar doktora danışmalıdır.

İvermektin Yan Etkileri

İvermektin, doğru dozda kullanıldığında bile hafif yan etkilere neden olabilir:

Sık görülenler: Baş ağrısı, mide bulantısı, ishal, kas ağrısı, titreme.

Ciddi yan etkiler (acil tıbbi yardım gerektirir):

• Alerjik reaksiyon (döküntü, nefes darlığı, yüz şişmesi).
• Nöbet, bilinç kaybı, kalp ritim bozukluğu.
• Görme kaybı veya gözde kızarıklık.
• Ciddi cilt reaksiyonları (soyulma, kabarma).

Önemli Uyarı: COVID-19 için ivermektin kullanımı, klinik araştırmalar dışında önerilmez.